در این درس آموزش زبان انگلیسی از وب سایت ایزلرن – آموزش آنلاین ویدیویی با موضوع جملات شرطی نوع دوم یا Conditional Sentences Type 2 با شما زبان آموزان عزیز همراهیم.
در این درس شما پاسخ سوالات زیر را به طور کامل یاد خواهید گرفت.
۱) جملات شرطی نوع دوم چه جملاتی هستند؟
۲) جملات شرطی نوع دوم چه ساختاری دارند؟
۳) چه زمانی از شرطی نوع دو استفاده می کنیم؟
۴) وجه التزامی (Subjunctive)در شرطی نوع دوم یعنی چه؟
۵) استفاده از modal در شرطی نوع دوم به چه شکل است؟
۶) تفاوت شرطی نوع یک و نوع دو در چیست؟
ARVE Error: Invalid URL
https://dl.izolearn.com/website/Englishfree/25-Conditional type 2.mp4 in urlARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode
جملات شرطی نوع دوم چه جملاتی هستند؟
شرطی نوع دوم جملاتی هستند که راجع به شرایط فرضی، غیر واقعی، خیالی و تقریبا غیر ممکن در زمان حال و آینده صحبت می کنند.
ساختار شرطی نوع دو
| (Main clause (result | (If clause (condition |
| Subject + would+ base form of verb | If + subject+ simple past tense |
در شرطی نوع دو ، ساختار جمله شرطی دارای فعل گذشته ساده هست و جواب شرط would +verb هست که طبق قانون modal ها، بعد از هر modal فعل به ساده ترین شکل خود می آید.
نکته کلی: در جملات شرطی اگر قسمت شرطی درابتدای جمله بیاید، آن را به وسیله ی ویرگول (،) از بقیه جمله جدا می کنیم. ولی اگر اول جمله با جواب شرط شروع بشود نیازی به ویرگول نیست. در ادامه مثال هایی آورده شده است، به ویرگول دقت کنید.
.If he took his exam tomorrow, he would be successful
اگر فردا امتحانش را می داد، موفق می شد.(فرض هست که اگر امکانش بود که فردا امتحان بدهد ک این احتمال ضعیف هست و تقریبا غیر ممکن)
نکته مهم: در این نوع شرطی فعل گذشته ساده بیانگر دور بودن از واقعیت هست نه بیان زمان گذشته.
کاربرد جملات شرطی نوع دوم
۱٫ در مورد آینده حرف می زنیم که احتمالا به واقعیت نمی پیوندد.
.I would be happy if I had more free time
اگر وقت بیشتری داشتم، خوشحال می شدم.
۲٫ در مورد موضوعی در حال حاضر حرف بزنیم که غیر ممکن باشد.
.If I knew his name, I would tell you
اگر اسمش را می دانستم، بهت می گفتم.( در حال حاضر اسم او را نمی دانم و احتمال اینکه بفهمم هم بسیار کم و یا غیر ممکن هست)
مثال های بیشتر:
.If I won the raffle, I would travel around the world
اگر بخت آزمایی را ببرم، به دور دنیا سفر می کنم.( احتمال برنده شدن و سفر رفتن خیلی کم و تقریبا غیر ممکن هست)
.If I didn’t have a headache, I’d go to the party
اگر سر درد نداشتم، به مهمانی می رفتم.(سر درد دارم)
.I would go to the stadium if I had enough time
اگر وقت کافی داشتم، به استادیوم می رفتم.(وقت کافی ندارم)
.If I taught this class, I wouldn’t give tests
اگر در این کلاس تدریس می کردم، امتحان نمی گرفتم.( در واقع در این کلاس تدریس نمی کنم)
وجه التزامی (Subjunctive)در شرطی نوع دوم
اگر فعل to be به عنوان فعل اصلی در جمله باشد، زمان فعل به حالت گذشته هست و از وجه التزامی یا همان subjunctive استفاده می کنیم که بار معنایی پیشنهاد دادن و یا نصیحت کردن دارد(من اگر جای تو بودم…) برای روشن شدن این موضوع به توضیحات زیر دقت فرمایید:
وجه التزامی برای بیان قصد، شک، فرض، پیشنهاد، شرط و آرزو به کار می رود.
نکته مهم اینجاست که در سوم شخص مفرد زمان حال ساده s و یا es نمی گیرد و برای همه ی ضمایر فاعلی در گذشته ساده از were استفاده می کنیم و اول شخص مفرد و سوم شخص مفرد was نمی گیرند.
| وجه التزامی subjunctive mood | وجه اخباری indicative mood |
| I were
You were He/She/It were We were You were They were |
I was
You were He/She/It was We were You were They were |
صحیح .If I were you, I would buy that car
اگر جای تو بودم، آن ماشین را می خریدم.
نادرست .If I was you, I would buy that car
استفاده از modal در شرطی نوع دو: would-could-might
.If you played chess together, Sahar would win
اگر شما با هم شطرنج بازی کنید، سحر برنده می شود. (امکان بازی نیست ولی اگر بازی کنند مطمِنی که سحر می برد)
.If you played chess together, Sahar could win
اگر شما با هم شطرنج بازی کنید، سحر توانایی برنده شدن را دارد. (امکان بازی نیست ولی اگر بازی کنند سحر می تواند ببرد)
.If you played chess together, Sahar might win
اگر شما با هم شطرنج بازی کنید، احتمال دارد که سحر برنده شود. (امکان بازی نیست ولی اگر بازی کنند سحر شاید ببرد، مطمئن نیستید)
تفاوت شرطی نوع یک و نوع دو:
(شرطی نوع یک).If I become mayor, I will build a stadium here
اگر شهردار بشوم، اینجا یک استادیوم خواهم ساخت.(یک قول واقعی هست از طرف کسی که نامزد انتخابات هست)
(شرطی نوع دو).If I became a mayor, I would build a stadium here
اگر شهردار می شدم، اینجا یک استادیوم می ساختم.( شرایط تخیلی و غیر ممکن هست و صرفا رویاپردازی در مورد آینده هست)
نکته: تفاوت در معنی این دو جمله در زمان نیست بلکه در واقعی بودن و تخیلی بودن آن هاست. هر دو فعل become و became به حال و آینده اشاره دارند که یکی با امکان وقوع و دیگری غیر ممکن هست.
کاربرانی که این مطلب را مطالعه نموده اند به مطالب زیر نیز علاقه مند بوده اند:
